Kleuren van het Oosten

Sinds haar opening voor het publiek in april, 2010, werd de Villa Empain een plaats van samenkomst en dialoog tussen de culturen van het Oosten en het Westen. Opmerkelijke getuige van Art déco architectuur, en geklasseerd in 2007, is dit prachtige huis, dat werd gebouwd in het begin van de dertiger jaren, zeker een ideale plaats om de wederzijdse ontdekkingen tussen het Oosten en het Westen te bevorderen.

Tentoonstellingen, concerten, conferenties en debatten, onderdak bieden in het kader van een opleiding en onderzoeken dragen bij tot het bereiken van deze doelstellingen.

De Boghossianstichting, is een Stichting van Belgisch recht, waarvan de hoofdzetel gevestigd is in de Villa Empain. De Boghossianstichting is sinds het eind van de tachtiger jaren voornamelijk actief in Armenië en in Libanon.

Van 18 november 2010 tot 27 feruari 2011, stelt de Boghossianstichting in de salons en op de verschillende verdiepingen van de Villa Empain, een tentoonstelling voor die de rijkdommen van de Ottomaanse culturele erfenis accentueert, overgebracht uit het Ottomaanse Imperium van de 15e tot het begin van de 19e Eeuw.

Met de titel Kleuren van het Oosten, kunst en levensstijl tijdens het Ottomaanse Imperium, brengt deze tentoonstelling de diversiteit van de door meerdere invloeden geïnspireerde kunsten aan het licht, die gedurende Eeuwen een prestigieuze glans aan dit Imperium gaf.

De Ottomaanse wereld heeft een Imperium gebouwd met invloeden uit het Oosten en het Westen. Vanaf hun bescheiden beginselen in de 14e Eeuw en lang voor ze de complete controle van Anatolië verworven, hebben de Ottomanen enkele waarden aangenomen van de Griekse, Bulgaarse en Armeense culturen. Met de inname van Constantinopel in 1453, erfden ze de rijkdommen uit het Byzantijnse tijdperk, die zij niet hebben vernietigd, maar veel eerder hebben aangepast door er hun tradities van de centraal Aziatische beschavingen aan toe te voegen, verwant aan de verfijning van de Islam. En zo, op het kruispunt van het Oosten en het Westen, hebben de Ottomanen, vanaf de 15e Eeuw, een originele kunsttaal gecreëerd, een gemeenschappelijke repertoire en wezen ze al hun decoratieve kunst af.

De latere fasen van de artistieke en artisanale creaties tijdens het Ottomaanse Imperium, weerspiegelen voortdurend deze diversiteit aan inspiratie, niet als een gemeenschap van tegenstrijdige elementen, maar als een samenstelling die een specifieke identiteit aanbiedt.

Uitgerust met een sterk klein bedrijfsleven en georganiseerd met sterk gestructureerde vennootschappen, richt het Ottomaanse Imperium grote centra op voor de creatie van voorwerpen. De bestellingen van het Imperiale Paleis en de export van kwalitatief hoogwaardige producten naar de verste landen (China, Europa) waren gedurende Eeuwen een aanzienlijke bron van inkomsten. Bronssmelters, koper, ivoor-, leder-, en glaswerkers, wevers, miniaturisten, ceramisten, namen een belangrijke plaats in, in het economische en sociale leven van het Imperium.

Om de evolutie en de bloei van de kunsten van het Ottomaanse Imperium sinds hun Byzantijnse oorsprong te tonen, stelt deze tentoonstelling een selectie voor van ongeveer 300 creaties en objecten, via een route die de tijdlijn volgt en de productiefste periodes benadrukt. De tentoongestelde werken onderscheiden zich niet enkel door de weelderigheid van de gebruikte materialen, maar ook door de uitvinding, de verfijning en de know-how van de kunstenaars en de ambachtslieden.

Zoals blijkt uit de titel van de Tentoonstelling, zijn de kunsten uit het Ottomaanse Imperium rijkelijk gekleurd, zowel de stoffen en de tapijten, alsook de miniaturen, de schilderijen, de kalligrafie en de keramiek.

De lange periode die in deze tentoonstelling benaderd wordt, van de 16e tot de 19e Eeuw, getuigt van de manier waarop de Ottomaanse beschaving de bijdragen van haar veroveringen verzamelde en hoe de artistieke productie die haar karakteriseert, geleidelijk in diepte en verfijning won.

De 18e Eeuw vormt het hoogtepunt van deze ontwikkeling, terwijl tegelijkertijd de Europese invloeden zich aftekenen; het begin van de openstelling tot het Westen waar het Imperium zich zal engageren vanaf de 19e Eeuw.