Mondialité

Mondialité richtte zich op Edouard Glissant en zijn inspirerende oproep tot een wereldwijd dialoog die lokale culturen niet oplost. Tegenwoordig is er veel dat ons aan de internationale debatten rond het kosmopolitisme van het begin van de 20e eeuw herrinert. De homogeniserende krachten van de globalisering leiden tot uitsterven, zowel van van het milieu dat zwaar wordt aangetast als van culturele fenomenen die geleidelijk aan worden geabsorbeerd. Tegelijkertijd neemt men, door de krachten van de globalisering te weigeren, het risico om naar vormen van neo-lokalisme en neo-nationalisme terug te keren. Door terug te blikken op een belangrijke creatieve denker van onze tijd, kaart de tentoonstelling het belang aan, om nu meer dan ooit, een genuanceerde versie van de wereldwijde dialoog voor te stellen.

Mondialité bevat zowel visuele kunstwerken en omgevingen, als documentaire films en liedjes, dramaturgische structuren en archiefmateriaal. Voortbouwend op de experimentele tentoonstellingen Solaris Chronicles en A stroll through a fun palace die Obrist in samenwerking met Raza curateerde, zal de tentoonstelling zich zowel ontplooien in de tijd als zich uitbreiden door de ruimte. Mondialité heeft als doel de bezoekers in aanraking te brengen met Glissant’s gedachtegoed en de drang op te wekken om naar een relationele vorm van waarnemen en denken terug te keren. De tentoonstelling vindt plaats in de Villa Empain, een locatie met meerdere verhalen. Dit Art Deco gebouw werd in 1932 door architect Michel Pollack voor de baron Louis Empain gebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het huis door de Duitse troepen bezet, in de jaren 1960 diende het als Sovjet-ambassade, als tv-station in de jaren 1980 en als kraakpand in de jaren 1990. Tijdens deze laatste periode verwelkomde het gebouw, onder anderen, een performance van Mike Kelley. Hierna werd de Villa, die door de Boghossianstichting volledig werd gerestaureerd, omgevormd tot een centrum voor kunst en dialoog tussen de Oosterse en de Westerse culturen.

Er werd aan kunstenaars en filosofen gevraagd om via tekst en beeld de belangrijkste concepten van Edouard Glissant, zoals pensée du tremblement, créolisation en opacité te verkennen. Deze bijdragen worden in het boek Mondialité; of de archipelagos van Edouard Glissant, gebundeld en omvatten onder meer bijdragen van Sophia Al-Maria, K. Anthony Appiah, Philippe Artières, Patrick Chamoiseau, Manthia Diawara, Bruno Latour, Fred Moten, Hans Ulrich Obrist, Asad Raza, Sappho, Justin E.H. Smith en Gayatri Spivak.

Parallel aan de tentoonstelling loopt er een live-programma met choreografische en discursieve evenementen dat op 18 april 2017 door Obrist en Raza werd ingehuldigd met een openingsdag rijk aan interviews en optredens. Het live programma omvat onder meer: atopia, Monira Al Qadiri, Jacques Coursil, Nikima Jagudajev, Justin Kennedy, Will Rawls, Eszter Salamon en Mårten Spångberg. Het eindigt met een dag getiteld Mondialité: Readings, op zaterdag 9 september 2017.

De tentoonstelling werd in samenwerking met Sylvie Sema Glissant en het Instituut du Tout-Monde opgezet.